امام زمان عجل الله فرجه الشریف

بعد از ظهور امام زمان چه اتفاقی می افتد؟

یکی از تحولات جهان حرکت و سیر جهان ماده به سوی عالم غیب و بازگشت انسان به سوی خدا و رویاروئی انسان با قدرت او و یا رفتن به سوی ملاء اعلی و آخرت است که قرآن و معارف اسلامی از آن پرده برداشته اند .

در قرآن و کتاب ادیان دیگر آمده است که رستاخیز و قیامت مقدمات و نشانه هایی در پی دارد که یکی از این نشانه ها پیش از برپائی رستاخیز و قیامت حکومت مهدی ـ علیه السلام آخرین منجی بشریت است که تمام انبیاء الهی ظهور او را بشارت داده اند.

ظهور حضرت مهدی (عج) مقدمه ای بر راهیابی به سوی جهان آخرت و البته قبل از برپایی قیامت است.در بسیاری از روایات آمده است است که عده ای از پیامبران و امامان بعد از مهدی ـ علیه السلام ـ رجعت کرده و حکمرانی می کنند . اعتقاد به رجعت یک امر روشن و غیر قابل انکاراست که در روایات بسیار موثقی بدان اشاره شده است.

طبق فرمایش امام صادق علیه السلام پس از حکومت حضرت مهدی ، حکومت یازده مهدی دیگر، آغاز می گردد همانطور که ایشان فرمودند :همانا بعد از قائم، یازده مهدی از فرزندان حسین ـ علیه السلام ـ از ما اهل بیت اند».[2]

به دلیل وجود برخی ابهاماتی که در کیفیت رجعت و حکومت امامان پس از ظهور موعود وجود دارد نمی توان به طور یقین درباره حوادث و پیش آمدهای آن اظهار نظر نمود. از امور و حوادث پس از حکومت حضرت مهدی -علیه السلام ـ و در آستانه و همزمان با رجعت حکومت یازده مهدی از اولاد امام حسین است که در برخی از روایات به آن اشاره شده است اما هیچ گونه توضیح و تفصیلی درباره آن امامان وجود ندارد. آنچه می توان از ویژگی این بزرگواران گفت این است که آنها افراد وارسته و شایسته ای هستند که چنین لیاقتی دارند.

شهادت امام زمان و غسل امام زمان بعد از ظهور

درباره شهادت امام زمان (علیه السلام) دو دسته روایات وجود دارد که در برخی به وفات حضرت و در برخی دیگر به شهادت آن حضرت اشاره شده است. این روایات عبارتند از:

روایات دسته اول:

1.یکی از معتبرترین روایات که درباره وفات حضرت مهدی بعد از حکومتش می باشد فرموده امام صادق (ع) است که تفسیری است از آیه ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّهَ عَلَیْهِمْ»[3] امام صادق (ع) می فرماید:مراد، زنده شدن امام حسین ـ علیه السّلام ـ با اصحاب خود در عصر امام زمان است در حالیکه کلاه خودهای طلائی بر سر دارند و به مردم رجعت امام حسین ـ علیه السّلام ـ و یارانش را اطلاع می دهد تا مؤمنان به شک و تردید نیفتند.

این در حالی است که حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ در میان مردم حضور دارد. هنگامی که مردم امام حسین ـ علیه السّلام ـ را به خوبی شناختند و به او ایمان پیدا کردند، مرگ حضرت حجّت ـ علیه السّلام ـ فرا می رسد و امام حسین، غسل و حنوط و کفن و خاک سپاری حضرت را برعهده می گیرد زیرا که امام را جز امام، غسل نمی دهد»[4].

2.یکی دیگر از روایاتی که از امام صادق به وفات حضرت مهدی (عج) اشاره می کند این فرموده ایشان در جواب به این سوال است که:اولین کسی که به دنیا رجعت خواهد کرد چه کسی است؟ می فرماید:اولین رجعت کننده به دنیا، امام حسین است که پس از رجعت او و یارانش در حالیکه هفتاد پیامبر نیز او را همراهی می کنند، حضرت قائم (عج) انگشترش را به امام حسین واگذار می کند و چشم از جهان فرو می بندد امام حسین ـ علیه السّلام ـ نیز تجهیز، غسل و کفن و دفن حضرت را برعهده می گیرد»[5].

دسته دوم:

دومین روایات آن دسته هستند که به شهادت همه معصومین و حضرت مهدی (عج) اشاره دارند:

امام حسن مجتبی ـ علیه السّلام ـ می فرماید:و الله لقد عهد الینا رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ ان هذا الامر علیکم اثنا عشر اماماً من ولد علی و فاطمه، ما منا الامسموم او مقتول»[6] به خدا سوگند رسول خدا این عهد و وعده را به ما داده است که امر امامت را دوازده تن از فرزندان علی ـ علیه السّلام ـ و فاطمه ـ علیها السّلام ـ به دست خواهند گرفت و هیچ کدام از ما نیست مگر اینکه یا به وسیله سم و یا با کشتن، شربت شهادت خواهند نوشید.

2-3٫همچنین فرموده گرانقدری از امام صادق ـ علیه السّلام ـ و امام رضا ـ علیه السّلام ـ وجود دارد که به شهادت همه امامان اشاره دارد:ما منا الامسموم او مقتول»[7] هیچ یک از ما نیست مگر اینکه مسموم و یا مقتول می باشد.

بر اساس احادیث امام حسن و امام صادق و امام رضا علیها السلام علمای شیعه روایات دال بر شهادت را ترجیح داده اند و همگی به شهادت رسیدن این حضرت را قبول دارند همچنین مرحوم علامه مجلسی در بحارالانواردر این باره نوشته است که انهم ـ علیهم السّلام ـ لا یموتون الا بالشهاده»[9]؛ این بزرگواران نمی میرند مگر با شهادت.

بعد از ظهور امام زمان چگونه به شهادت میرسند؟

در برخی از منابع شیعیان فقط یک روایت درباره چگونگی شهادت امام عصر وجود دارد اما این روایت موثق نیست و در منابع معتبر شیعی نقل نشده است . در این روایت نقل شده قاتل حضرت زنی به نام سعیده از طایفه بنی تمیم و دارای محاسن و ریش شبیه مردان است که هنگام عبور حضرت، از بالای بام سنگی را به سوی حضرت پرتاب می کند و حضرت را به شهادت می رساند[11]اما این روایت معتبر نیست وکیفیت و نحوه شهادت آن حضرت چندان روشن نمی باشد.

اولین قبری که بعد از ظهور شکافته می شود قبر کیست؟

امام صادق ـ علیه السّلام ـ می فرماید:اولین کسی که قبر او شکافته می شود و به سوی دنیا باز می گردد، حسین بن علی ـ علیه السّلام ـ است.»[11] و در جای دیگر که اشاره به طولانی بودن حکومت امام حسین در عصر رجعت دارد ، می فرماید:نخستین فردی که به دنیا باز می گردد، حسین بن علی است پس حکومت می کند تا وقتی که در اثر پیری ابروان او بر چشمانش می افتد.»[12]

جابر در روایتی از امام باقر ـ علیه السّلام ـ می فرماید :امام حسین (ع ) در روز عاشورا پیش از شهادتش درباره رجعت خود و یارانش اینگونه سخن گفت:بشارت باد شما را به خدا قسم اگر این قوم ما را بکشند، ما نخستین کسانی هستیم که نزد پیامبرمان باز می گردیم و تا مدتی که خدا بخواهد توقف خواهیم کرد، آن گاه من اولین کسی هستم که قبرش شکافته می شود و ناگهان از قبر خارج می شوم، در حالی که امیر المؤمنین نیز از قبرش خارج شده و مهدی ما نیز قیام نموده است.»[13]

این روایت به رجعت امام حسین و امیر المؤمنین همزمان با قیام مهدی موعود (عج) اشاره دارد.در روایت دیگر امام صادق ـ علیه السّلام ـ می فرماید:امام حسین ـ علیه السّلام ـ همراه با شهدای کربلا و هفتاد پیامبر، بازگشت می نماید. رو می آورد به سوی دنیا امام حسین همراه با کسانی که با وی به قتل رسیده بودند و همراهی می کنند او را هفتاد پیامبری که با موسی بن عمران مبعوث شدند. آن وقت حضرت قائم انگشترش را به او می سپارد.»[14]

دوران ظهور امام زمان دوران شکوفایى علم و فرهنگ است. دوران ظهور امام زمان دوران رشد عجیب فناورى است. دوران ظهور امام زمان دوران اوج در بهداشت جهانى است. دوران ظهور امام زمان دوران برپایی امنیت جهانى است. دوران ظهور امام زمان دوران برپایی عدالت فراگیراست.

دوران ظهور امام زمان دوران حاکم شدن رفاه همگانی است. ما امید آمدن حضرت و تحقق وعده های الهی و برپایی و حاکمیت عدل و مستضعفین بر زمین با ظهور و قیام ایشان را داریم لذا ایشان مومل است.

منظور از خسف در بیداء (که یکی از علائم قوی ظهور میباشد) چیست؟
خسف؛ یعنى فرو رفتن و بیداء سرزمینی بین مکه و مدینه است و مراد از آن فرو رفتن لشکر سفیانى در زمین است. حضرت على(ع) فرمود: در آستانه ظهور قائم ما، مهدى (عج) سفیانى خروج می‏کند. سپاه وى به سوى مدینه حرکت میکند و چون به سرزمین بیداء می‏رسند خداوند آنها را در کام زمین فرو می‏برد.

وظایف نواب اربعه در زمان غیبت صغری را توضیح دهید؟
نواب اربعه جانشینان خاص امام زمان (عج)، در عصر غیبت صغرا از هر نظر مورد اعتماد آن حضرت بوده اند. از این جهت نقش و وظایف آنان بسیار سنگین و حساس بود؛ زیرا تمام وظایفی که برعهدۀ امام زمان (ع) بود، اما به واسطۀ غیبت مصلحت نبود که آن حضرت به صورت مستقیم خود انجام دهند، از طریق نواب اربعه انجام می شد.

بنابراین، آنان عهده دار انجام وظایف متعددی بودند؛ مانند:

1. پاسخ گویی به پرسش های فقهی و مشکلات علمی و عقیدتی مردم.

2. رفع شک و تردیدهایی که دشمنان درباره وجود و زنده بودن آن حضرت در جامعه القاء می کردند.

3. مبارزه با مدعیان دروغین امامت.

4 گرفتن اموالی که متعلق به امام زمان (عج) و یا باید در اختیار آن حضرت باشد و مصرف آن در مسیر هایی که ایشان تعیین کرده اند و حل مسائل مالی و معیشتی شیعیان و مسلمانان.

5. سازماندهی و ایجاد هماهنگی بین وکلای امام در شهرها و کشور های مختلف.

6. رسیدگی به دعاوی مردم و حل اختلافات موجود بین آنان.

7. آماده کردن جامعه برای زمان غیبت کبرا.

8. حمایت از شیعیان و مظلومان در برابر زور گویی های حکومت های فاسد و .

آیا این گفته در ست است که امام زمان (عج) روز جمعه ظهور خواهند کرد؟
بر اساس برخی روایات روز جمعه مصادف با ظهور حضرت خواهد بود (بحارالانوار/ ج 52 / ص 279 حدیث 1 ) از این رو در برخی ادعیه آمده که روز جمعه روزی است که امید می رود ظهور در آن روز باشد. باید دانست اولا هر یک از روزهای هفته متعلق به یک یا چند تن از معصومین است چنانچه شنبه متعلق به حضرت رسول(ص) و یکشنبه متعلق به حضرت علی و صدیقه طاهره(س) تا روز پنج شنبه که متعلق به حضرت امام حسن عسگری است و روز جمعه متعلق به حضرت مهدی(ع) است و به نام ایشان نامگذاری شده است. (مفاتیح الجنان)

ثانیا چنانچه گذشت در این روز باید توجه و آمادگی بیشتری برای درک حضرت و ظهور ایشان در منتظرین بوجود بیاید.

ثالثا روایات صحیحه دیگری امر ظهور را بغته و فجئه یعنی ناگهانی عنوان کرده اند که هیچ کس جز خدا از آن آگاهی ندارد و تنها به دست خداست.

با این توضیحات روز جمعه یک احتمال و ظن قوی است و باز هم نمی توان فطعی گفت که روز جمعه روز ظهور حضرت ولیعصر خواهد بود.

در زمان ائمه عده ای بودند که یا خود یا به خودشان نسبت مهدویت می دادند و یا آنکه برخی دیگر آنها را به این امرمنسوب می کردند مانند محمد بن حنیفه که مریدان وی او را به عنوان مهدی موعود می نامیدند بعد از اینگونه پدیده ها ائمه اطهار بخصوص امام باقر و امام صادق (علیهما سلام) برای جلوگیری از این آسیب در میان شیعیان علائم و شرایطی برای ظهور تعیین کردند. مثلا خروج سفیانی خروج یمانی و . که این امر با تعیین وقت تفاوت دارد. در واقع این بدین معناست که تا این شرایط و علائم محقق نشود امر ظهور اتفاق نمی افتد. بسیاری از اینها در دوران حکومت عباسی هم بوده است.و در زمان ما عینی تر شده است با این حال وقت ظهور را نمی توان دقیق اعلام کرد. در واقع منتظر ظهور باید آن به آن و لحظه به لحظه انتظار ظهور حضرت و سربازی در رکاب ایشان را داشته باشد. نه آنکه فقط جمعه به جمعه انتظار بکشد و روزهای دیگر هفته را دست روی دست بگذارد و با خیال راحت بنشیند تا جمعه فرا رسد و مطمئن باشد که این ایام هرگز حضرت ظهور نخواهد کرد!

همانگونه که در ادعیه می خوانیم ظهور برای مومنین امر ظهور قریب و نزدیک است و نراه قریبا (دعای عهد) کلمح البصر او هو اقرب (دعای فرج). از این روست هنگامی از آیت الله بهجت درباره ظهور حضرت سوال می شود ایشان پاسخ می دهند به پیرمردان بگویید منتظر باشند نه به جوانان! به این معنا که هیچ زمانی نباید از ظهور ناامید بود و منتظر عاشق هر روز و هر دقیقه منتظر شنیدن بانگ انا بقیه الله است و طاقت و تحمل زندگی بدون امام زمانش را ندارد و از این رو می کوشد خود را هر لحظه آماده نگه دارد. در روایتی از امام سجاد نقل است منتظرین حجت در هر عصر از جمله بهترینها هستند و این گونه انتظار فعال است که خوار چشم دشمنان می شود والا انتظاری که هفته ای یک روز و در ساعتی خاص باشد به انفعال منجر می شود!

منبع:تبیان

هیچ زمانی نباید از ظهور ناامید بود و منتظر عاشق هر روز و هر دقیقه منتظر شنیدن بانگ انا بقیه الله است و طاقت و تحمل زندگی بدون امام زمانش را ندارد و از این رو می کوشد خود را هر لحظه آماده نگه دارد.

چرا امام عصر(عج) مومل نامیده شده است؟
مومل از ریشه امل است و امل به معنای آنچه امید و آرزوی انسان برای تحقق در آینده است، می باشد. مومل یعنی کسی که انسان امید و انتظار آمدنش را دارد. با ظهور امام زمان مدینه ی فاضله در عالم برپا می شود با ظهور امام زمان علم و فناوری و بهداشت و امنیت و عدالت و رفاه همگانی بر پا شده و مردم با استفاده از محضر امام علیه السلام می توانند در اوج عبودیت و بندگی خداوند قرار گرفته و سعادت ابدی خود را تامین کنند.

ائمه معصومین(ع) همواره در پاسخ به این پرسش که حضرت حجت کی ظهور می‌کند سکوت اختیار می‌کردند و علم آن را ویژه پروردگار می‌دانستند؛ ولی کسانی یافت شده‌اند که در جواب احساسات پاک منتظران به بیاناتی خلاف واقع روی آوردند. با سیری کوتاه در بوستان معطر کلام ائمه اطهار(ع) می‌توان مضمون روایات مربوط به وقت ظهور حضرت مهدی(ع) را این‌گونه دسته‌بندی کرد:

1- علم و آگاهی از زمان ظهور، ویژه پروردگار متعال است.

2- ممکن است این آگاهی با اراده الهی در اختیار معصومان(ع) قرار گرفته باشد.

3- همواره ائمه دین مردم را از تعیین وقت ظهور پرهیز داده، به تکذیب وقت‌گذاران امر کرده‌اند.

4- وقت ظهور غیرقابل پیش‌بینی و امر ظهور ناگهانی خواهد بود.

5- وقت ظهور همانند خود ظهور از اسرار الهی است؛ ولی در برخی روایات پاره‌ای از اسرار و محدوده‌های آن ذکر شده است.

6- نحوه ‌آگاه شدن خود حضرت به هنگام ظهور متفاوت ذکر شده است.

روایات دسته نخست که علم به زمان ظهور را ویژه خداوند دانسته، بسیار است. برای نمونه توجه به موارد زیر سودمند می‌نماید:

وقتی شاعر پرآوازه شیعه دعبل خزاعی در محضر هشتمین آفتاب آسمان ولایت شعری نیک خواند و سخن را با اشاره به قیام واپسین پیشوای شیعیان به پایان برد، سرشک از دیدگان آن امام همام جاری شد و فرمود: یا خزاعی نطق روح‌القدس علی لسانک بهذین البیتین فهل تدری من هذا الامام و متی یقوم؛ ای خزاعی، گویا روح‌القدس از لبانت با این دو بیت سخن گفت. پس آیا می‌دانی این امام کیست و کی قیام خواهد کرد؟»

سپس حضرتش به معرفی امام منتظر پرداخت و این گونه ادامه داد: و اما متی فاخباره عن‌الوقت فقد حدثنی ابی عن ابیه عن آبائه(ع) ان النبی صلی‌الله علیه و آله قیل له یا رسول متی یخرج القائم من ذریتک؟ فقال(ع): مثله الساعهًْ التیلایجلیها لوقتها الا هو ثقلت فی‌السموات و الارض لا تاتینکم الا بغتهًْ(1 و 2) و اما اینکه چه زمانی ظهور خواهد کرد؟ پدرم از پدرش و ایشان از پدرانش نقل کرد که وقتی به پیامبر اکرم(ص) گفته شد قائم از فرزندانت کی ظهور خواهد کرد؟ آن حضرت در جواب فرمود: مثل ظهور او همانند برپایی زمان قیامت است که خداوند درباره آن فرمود: هیچ‌کس جز او نمی‌تواند وقت آن را آشکار سازد. در آسمان‌ها و زمین، سنگین است.»

همین مطلب را آن امام غایب نیز این‌گونه یادآور شده است: و اما ظهور الفرج فانه الی‌الله تعالی ذکره و کذب الوقاتون.» (3)

از این دو روایت و روایات دیگر در این باره به روشنی می‌توان دریافت که زمان آغاز ظهور یکی از اسرار الهی است و دست اندیشه بشر از رسیدن به آن بسی کوتاه است. اما اینکه آیا در اختیار پیامبر و ائمه(ع) قرار گرفته است یا خیر؟ به نظر می‌رسد، حتی آن حضرات(ع) نیز از علم دقیق زمان ظهور بی‌اطلاع هستند. به دو دلیل: یکی همان فرمایش پیامبر اکرم(ص) که زمان ظهور را همانند زمان قیامت از علوم ویژه خداوند دانسته، به آیه شریف استشهاد فرمود. با مراجعه به بخش پایانی آیه یسئلونک کانک حفی عنها قل انما علمها عندالله؛ از تو سوال می‌کنند، چنانکه گویا تو از زمان وقوع آن باخبری، بگو: علمش تنها نزد خدا است»- می‌توان نتیجه گرفت آن پاکان نیز از علم دقیق زمان ظهور اطلاع نداشتند.

تاکید امامان بر تکذیب وقت‌گذاران

با این فرض که حتی ائمه معصومین(ع) از زمان ظهور بی‌اطلاع بوده‌اند می‌توان دریافت که چرا روایات فراوانی شیعیان را به تکذیب وقت‌گذاران توصیه فرموده است. برخی از این روایات عبارت است از:

1- رحمان بن کثیر می‌گوید: مهزم بر حضرت صادق(ع) وارد شد و گفت: فدایتان شوم مرا از زمان امری که منتظر آن هستیم(ظهور حضرت مهدی(عج)) خبر دهید. آن حضرت فرمود: یا مهزم کذب الوقاتون». (وقت‌گذاران دروغ می‌گویند) (4)

2- فضیل بن یسار از حضرت باقر(ع) درباره زمان ظهور پرسید. امام(ع) فرمود: کذب الوقاتون، کذب الوقاتون.»(5) از جمله ادله محکم بر نامعلوم بودن وقت ظهور روایات فراوانی است که حادثه ظهور را ناگهانی ذکر کرده است. برخی از این روایات چنین است.

الف) اصلاح شدن امر ظهور یک شبه است.

حوادث بزرگ نیازمند مقدمات فراوانی است؛ اما درباره بزرگترین حادثه نظام هستی و برقراری حکومت عدل جهانی، خداوند تمام قدرت خویش را به نمایش می‌گذارد و تمام مقدمات را در یک شب فراهم می‌آورد. علی(ع) فرمود: قال

رسول‌الله(ص): المهدی منا اهل البیت یصلح الله له امره فی لیلهًْ؛ مهدی از ما اهل بیت(ع) است که خداوند امر ظهورش را در یک شب اصلاح می‌فرماید.» (6)

بی‌تردید فراهم شدن یک شبه و ناگهانی با تعیین وقت قبلی سازگار نیست.

ب) آمدن ناگهانی

همان‌طور که اشاره شد، ظهور حضرت مهدی در کلام پیامبر(ص) به قیامت تشبیه شده و در همان آیه مورد استشهاد، ناگهانی بودن از ویژگی‌های زمان رستاخیز است که خداوند می‌فرماید: . لاتاتیکم الا بغتهًْ؛ و جز به طور ناگهانی به سراغ شما نمی‌آید.»

ج) آمدن چون شهاب فروزان

از جمله تشبیهاتی که معصومان(ع) برای ظهور حضرت مهدی(عج) کرده‌اند، تشبیه ظهور حضرت مهدی به شهاب ‌سنگ فروزان است. پرواضح است که آشکار شدن شهاب، غیرقابل پیش‌بینی و ناگهانی خواهد بود. امام باقر(ع) پس از بیان غیبت حضرت مهدی(عج) فرمود: ثم یبدوکالشهاب الوقاد؛ سپس همانند شهابی آتشین آشکار خواهد شد.» (7) همین تشبیه از طرف پیامبر اکرم(ص) نیز به این بیان ذکر شده است: فعند ذلک یقبل کالشهاب الثاقب.»(در آن هنگام چون شهابی آتشین ظاهر می‌شود)(8)

ویژگی‌های زمان ظهور

البته آنچه مورد اشاره قرار گرفت، بدان معنا نیست که هیچ‌یک از جزئیات زمان ظهور بیان نشده بلکه در روایات معصومان(ع) بخشی از مطالب زمان ظهور آشکارا ذکر گردیده است؛ برای مثال شماری از ویژگی‌های آن واقعه بزرگ چنین است:

1- روز ظهور با جمعه مصادف خواهد بود.

امام صادق(ع) فرمود: ویخرج قائمنا اهل البیت یوم الجمعه؛ (9) قائم ما اهل بیت در روز جمعه ظهور خواهد کرد.»

2- روز ظهور با روز عاشورا مصادف خواهد بود.

امام باقر(ع) درباره عاشورا فرمود: .و هذا الیوم الذی یقوم فیه القائم(10)؛ و این روز عاشورا روزی است که قائم(ع) در آن قیام خواهد کرد.»

3- سال ظهور فرد است.

امام صادق(ع) فرمود: لایخرج القائم الا فی وتر من السنین.(11)؛ قائم(عج) ظهور نخواهد کرد مگر در یکی از سال‌های فرد.»

البته جز موارد یاد شده محدوده‌های دیگری نیز برای زمان ظهور ذکر شده که هیچ‌یک به معنای تعیین زمان نیست.

اما اینکه خود حضرت مهدی(عج) چگونه از فرا رسیدن زمان ظهور آگاه می‌شود، بیانات متفاوت است. برخی بر این دلالت دارد که خداوند با الهام بر قلب مقدس آن حضرت وی را از زمان ظهور آگاه می‌سازد.(12) بر اساس روایاتی دیگر، خداوند شمشیر آن حضرت را به زبان آورده، از آن طریق زمان ظهور را اعلام می‌دارد. (13) در روایاتی نیز آمده است: پرچمی که آن حضرت هنگام قیام در دست خواهد داشت به قدرت و اذن الهی برافراشته شده، حضرت مهدی را از آغاز ظهور مطلع می‌سازد(14) البته جمع بین همه این موارد نیز ممکن است.

در پایان ذکر این نکته خالی از لطف نیست که از جمله علل مخفی بودن زمان ظهور را می‌توان دو مورد زیر بیان کرد:

1- با مخفی بودن آن، نوعی آزادی عمل برای همگان پیدا می‌شود. از سوی دیگر، چون وقت آن دقیقا معلوم نیست و در هر زمانی محتمل است، نتیجه‌اش حالت آماده‌باش دائمی است که آثار تربیتی فراوان دارد؛ چرا که اگر تاریخ تعیین می‌شد، هرگاه زمانش دور بود همگان در غفلت و غرور و بی‌خبری فرو می‌رفتند و هرگاه زمانش نزدیک بود، ممکن بود آزادی عمل را از دست داده، اعمالشان جنبه اضطراری پیدا کند.

2- از آنجا که یکی از حکمت‌های غیبت حضرت مهدی(ع) بیم از کشته شدن به دست دشمنان است، تعیین دقیق وقت ظهور با آن حکمت منافات خواهد داشت و یقینا دشمنان برای نابودی آن حضرت آماده خواهند شد.
کوتاه سخن اینکه با معین بودن وقت دیگر انتظار معنایی نخواهد داشت.

پی‌نوشت:

1- اعراف(7): 7.
2- عیون اخبارالرضا(ع)، شیخ صدوق، ج2، ص 266.
3- کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص 290.
4- الکافی، کلینی، ج1، ص 368.
5- الکافی، ج1، ص 368؛ کتاب الغیبهًْ، ص 425.
6- کمال‌الدین، ج1، ص 152.
7- کتاب الغیبهًْ، ص 159، کمال‌الدین، ج1، ص 324.
8- کمال‌الدین، ج1، ص 287.
9- الخصال، شیخ صدوق، ج2، ص 394.
10- تهذیب‌الاحکام، شیخ طوسی، ج4، ص 300.
11- روضهًْ‌الواعظین، محمدبن حسن فتال نیشابوری، ص 263؛ کتاب الغیبهًْ، 453.
12- ر.ک: رجال‌کشی، محمدبن عمرکشی، ص 192؛ کتاب الغیبهًْ، ص 164.
13- ر.ک: کفایهًْ‌الاثر، علی‌بن محمدخزاز قمی، ص 266؛ کمال‌الدین، ج 1، ص 155.
14- ر.ک: الخرایج و الجرایع، قطب‌الدین راوندی، ج2، ص 550؛ عیون‌الاخبار الرضا(ع)، ج1، ص 63

آخرین امام شیعیان در پانزدهم ماه شعبان ۲۵۵ ق، علی رغم مراقبت‌های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری(ع) چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی‌شباهت به تولد حضرت موسی(ع) و حضرت ابراهیم(ع) نیست.

زندگينامه امام زمان؛ حضرت مهدي(ع)

نام: محمد بن الحسن
كنيه: ابوالقاسم
امام زمان حضرت مهدی(عج) هم نام و هم كنيه حضرت پيامبر اكرم(ص) است. در روايات آمده است كه شايسته نيست آن حضرت را با نام و كنيه، اسم ببرند تا آن گاه كه خداوند به ظهورش زمين را مزيّن و دولتش را ظاهر گرداند.

القاب امام زمان حضرت مهدی(عج)

مهدى، خاتم، منتظر، حجت، صاحب الامر، صاحب امان، قائم و خلف صالح.
شيعيان در دوران غيبت صغرى ايشان را ناحيه مقدسه» لقب داده بودند. در برخى منابع بيش از ۱۸۰ لقب براى امام زمان(ع) بيان شده است.

ولادت امام زمان حضرت مهدی(عج)

وی یگانه فرزند امام عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان است. امام زمان حضرت مهدی (عج) در سحرگاه نیمه شعبان ۲۵۵ ق در سامرّا چشم به جهان گشود و پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر و مادر بزرگوارشان نرجس خاتون، در سال ۲۶۰ ق به دنبال شهادت حضرت عسکری علیه السلام ـ همچون حضرت عیسی علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام که در سنین کودکی عهده دار نبوّت شده بودند ـ در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را عهده دار شدند. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی احکام الهی را در سرتاسر زمین حاکمیت خواهد بخشید.

آخرین امام شیعیان در پانزدهم ماه شعبان ۲۵۵ ق، علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری علیه السلام چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی علیه السلام و حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام نیست. همان گونه که این دو پیامبر بزرگ الهی تحت شدیدترین تدابیر امنیتی فرعونیان و نمرودیان به اراده خداوند و به سلامت در کنار کاخ فرعون و نمرود متولّد شدند، حضرت مهدی(عج) نیز در حالی که جاسوسان و مأموران خلیفه عباسی تمام وقایع خانه امام یازدهم علیه السلام را زیرنظر داشتند، در کمال امنیت و بدون آن که دشمنان بویی ببرند، در سحرگاه روز جمعه نیمه شعبان قدم به جهان هستی گذاشتند.

سیمای امام زمان حضرت مهدی(عج)

پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار علیهم السلام هر کدام در سخنان خود به اوصاف امام مهدی(عج) اشاره کرده اند. حضرت امام رضا علیه السلام در توصیف ویژگی های چهره و سجایای اخلاقی و ویژگی های برجسته آن حضرت می فرمایند: قائم آل محمد(عج) هاله هایی از نور چهره زیبای او را احاطه کرده است رفتار معتدل و چهره شادابی دارد. از نظر ویژگی های جسمی شبیه ترین فرد به رسول خدا(ص) است. نشانه خاصّ او آن است که گرچه عمر بسیار طولانی دارد، ولی از سیمای جوانی برخوردار است؛ تا آن جا که هر بیننده ای او را چهل ساله یا کمتر تصور می کند. از دیگر نشانه های او آن است که تا زمان مرگ با وجود گذشت زمان بسیار طولانی هرگز نشان پیری در چهره او دیده نخواهد شد».

حجت خدا
روزی عثمان بن سعید بن عمری به همراه حدود چهل نفر از بزرگان شیعه به حضور امام عسکری علیه السلام رسیدند تا درباره جانشین آن حضرت سؤال کنند و در آینده از ایجاد اختلاف در مسئله امامت جلوگیری کنند. راوی می گوید: وقتی عثمان بن سعید به حضرت عسکری علیه السلام گفت: آمده ایم تا درباره مطلب مهمی که شما به آن آگاه ترید از شما سؤال کنیم، حضرت عسکری علیه السلام فرمودند: بنشین عثمان. پس از ساعتی امام علیه السلام فرمودند: آیا می خواهید بگویم به چه منظوری آمده اید؟ همه گفتند: ای فرزند رسول خدا، بفرمایید. آنگاه حضرت فرمودند: آمده اید تا درباره حجت خدا و امام پس از من بپرسید. همه گفتند: آری. در این لحظه ناگهان پسری که چهره درخشانی چون ماه داشت و از هر حیث به امام عسکری علیه السلام شبیه بود وارد شد. حضرت فرمودند: بعد از من پیشوای شما و جانشینم این فرزند من است. مواظب باشید پس از من در دین دچار آشفتگی نشوید.

دوران زندگی امام زمان حضرت مهدی(عج)

دوران زندگی امام زمان حضرت مهدی(عج) به چهار دوره تقسیم می شود:

۱) از تولد تا غیبت امام زمان حضرت مهدی(عج):

امام زمان حضرت مهدی (عج) پس از تولد حدود پنج سال تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان امام عسکری علیه السلام به صورت نیمه مخفی زندگی کردند. یکی از کارهای بسیار مهمی که حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در این دوره انجام دادند این بود که امام زمان حضرت مهدی (عج) را به بزرگان شیعه معرفی کردند تا در آینده در مسئله امامت دچار اختلاف نشوند.

۲) غیبت صغری امام زمان حضرت مهدی(عج):

پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در سال ۲۶۰ ق دوره غیبت صغری آغاز شد و تا سال ۳۲۹ ق ادامه پیدا کرد. در این دوره امام زمان حضرت مهدی(عج) از طریق چهار نائب به ادامه امور مردم می پرداختند.

۳) دوره غیبت کبری امام زمان حضرت مهدی(عج):

این دوران از سال ۳۲۹ ق شروع شد و تا زمانی که خداوند مصلحت بدانند ادامه خواهد داشت در این دوره پاسخ به پرسش ها و احکام مردم بر عهده نایبان عام آن حضرت است و حضرت نایب خاصی برای این دوره معرفی نکرده اند.

۴) دوره حکومت امام زمان حضرت مهدی(عج):

پس از ظهور، امام زمان حضرت مهدی(عج) براساس احکام اسلام حکومت واحد جهانی تشکیل خواهند داد که در سایه آن سرتاسر عالم پر از عدل و داد خواهد شد.

صورت و سيرت امام زمان حضرت مهدی(عج)

چهره و شمايل حضرت مهدي(ع) را راويان حديث شيعي و سني چنين نوشته اند چهره اش گندمگون ، ابرواني هلالي و كشيده ، چشمانش سياه و درشت و جذاب ، شانه اش پهن ، دندانهايش براق و گشاد ، بيني اش كشيده و زيبا، پيشاني اش بلند و تابنده . استخوان بندي اش استوار و صخره سان ، دستان و انگشتهايش درشت .گونه هايش كم گوشت و اندكي متمايل به زردي - كه از بيداري شب عارض شده -بر گونه راستش خالي مشكين . عضلاتش پيچيده و محكم ، موي سرش بر لاله گوش ريخته ، اندامش متناسب و زيبا ، هياتش خوش منظر و رباينده ، رخساره اش در هاله اي از شرم بزرگوارانه و شكوهمند غرق . قيافه اش از حشمت و شكوه رهبري سرشار .نگاهش دگرگون كننده ، خروشش درياسان ، و فريادش همه گير " .حضرت مهدي صاحب علم و حكمت بسيار است و دارنده ذخاير پيامبران است . وي نهمين امام است از نسل امام حسين(ع) اكنون از نظرها غايب است . ولي مطلق و خاتم اولياء و وصي اوصياء و قائد جهاني و انقلابي اكبر است . چون ظاهر شود ، به كعبه تكيه كند ، و پرچم پيامبر(ص) را در دست گيرد و دين خدا را زنده و احكام خدا را در سراسر گيتي جاري كند . و جهان را پر از عدل و داد و مهرباني كند .حضرت مهدي(ع) در برابر خداوند و جلال خداوند فروتن است . خدا و عظمت خدا در وجود او متجلي است و همه هستي او را فراگرفته است . مهدي(ع) عادل است و خجسته و پاكيزه . ذره اي از حق را فرو نگذارد . خداوند دين اسلام را به دست او عزيز گرداند . در حكومت او ، به احدي ناراحتي نرسد مگر آنجا كه حد خدايي جاري گردد .مهدي (ع) حق هر حقداري را بگيرد و به او بدهد . حتي اگر حق كسي زير دندان ديگري باشد ، از زير دندان انسان بسيار م و غاصب بيرون كشد و به صاحب حق باز گرداند . به هنگام حكومت مهدي (ع) حكومت جباران و مستكبران ، و نفوذ سياسي منافقان و خائنان ، نابود گردد . شهر مكه - قبله مسلمين - مركز حكومت انقلابي مهدي شود . نخستين افراد قيام او ، در آن شهر گرد آيند و در آنجا به او بپيوندند .برخي به او بگروند ، با ديگران جنگ كند ، و هيچ صاحب قدرتي و صاحب مرامي ، باقي نماند و ديگر هيچ سياستي و حكومتي ، جز حكومت حقه و سياست عادله قرآني ، در جهان جريان نيابد . آري ، چون مهدي(ع) قيام كند زميني نماند ، مگر آنكه در آنجا گلبانگ محمدي : اشهد ان لا اله الا الله ، و اشهد ان محمدا رسول الله ، بلند گردد .در زمان حكومت مهدي(ع) به همه مردم ، حكمت و علم بياموزند ، تا آنجا كه ن در خانه ها با كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) قضاوت كنند. در آن روزگار، قدرت عقلي توده ها تمركز يابد . مهدي(ع) با تاييد الهی، خردهاي مردمان را به كمال رساند و فرزانگي در همگان پديد آورد . .مهدي (ع) فرياد رسي است كه خداوند او را بفرستد تا به فرياد مردم عالم برسد .در روزگار او همگان به رفاه و آسايش و وفور نعمتي بيمانند دست يابند . حتي چهارپايان فراوان گردند و با ديگر جانوران ، خوش و آسوده باشند. زمين گياهان بسيار روياند آب نهرها فراوان شود، گنجها و دفينه هاي زمين و ديگر معادن استخراج گردد. در زمان مهدي(ع) آتش فتنه ها و آشوبها بيفسرد، رسم ستم و شبيخون و غارتگري برافتد و جنگها از ميان برود. در جهان جاي ويراني نماند ، مگر آنكه مهدي(ع) آنجا را آباد سازد. در قضاوت‌ها و احكام مهدي(ع) و در حكومت وي ، سر سوزني ظلم و بيداد بر كسي نرود و رنجي بر دلي ننشيند .مهدي ، عدالت را ، همچنان كه سرما و گرما وارد خانه ها شود ، وارد خانه هاي مردمان كند و دادگري او همه جا را بگيرد .

اصحاب و ياران امام زمان حضرت مهدی(عج):

۱. عثمان بن سعيد عمروى (متوفاى سال ۲۶۵ ق.).

۲. محمد بن عثمان عمروى (متوفاى سال ۳۰۴ق.).

۳. حسين بن روح نوبختى (متوفاى سال ۳۲۶ق.).

۴. على بن محمد سمرى (متوفاى سال ۳۲۹ق.).

اين چهار تن نماينده بلافصل امام زمان حضرت مهدی (عج) بودند كه در ايام غيبت صغرى، پس از شهادت امام حسن عسكرى(ع)، از سال ۲۶۰ تا ۳۲۹، به مدت ۷۰ سال به ترتيب، واسطه ميان امام زمان حضرت مهدی (عج) وشيعيان ايشان بودند. اين چهار نفر به نوّاب اربعه» مشهورند. ولى در هنگام خروج آن حضرت، ۳۱۳ نفر از يارانش به او پيوسته و نخستين هسته لشكريان امام زمان حضرت مهدی (عج) را تشكيل مى‏دهند. علاوه بر آنان، هزاران نفر در ايام غيبت آن حضرت به اين مقام ارجمند نايل شده‏اند كه بر ديگران پنهان مانده است و پنهان خواهد ماند. همچنين افراد بسيارى در ايام غيبت به محضرش شرفياب گشته و از عناياتش بهره‏مند شده‏اند كه در اين جا به نام برخى از آنان اشاره مى ‏گردد:

۱. اسماعيل بن حسن هرقلى.
۲. سيد محمد بن عباس جبل عاملى.
۳. سيد عطوه علوى حسنى.
۴. اميراسحاق استرآبادى.
۵. ابوالحسين بن ابى بغل.
۶. شريف عمر بن حمزه.
۷. ابوراجح حمامى.
۸. شيخ حر عاملى.
۹. مقدس اردبيلى.
۱۰. محمد تقى مجلسى.
۱۱. ميرزا محمد استرآبادى.
۱۲. علامه بحر العلوم.
۱۳. شيخ حسين آل رحيم.
۱۴. ابوالقاسم بن ابى جليس.
۱۵. ابو عبداللَّه كندى.
۱۶. ابو عبداللَّه جنيدى.
۱۷. محمد بن محمد كلينى.
۱۸. محمد بن ابراهيم بن مهزيار.
۱۹. محمد بن اسحاق قمى.
۲۰. محمد بن شاذان نيشابورى.

زمامداران معاصر امام زمان حضرت مهدی(عج):

امام زمان حضرت مهدی (عج) از زمان تولد (سال ۲۵۵ هجرى) تا زمان ظهور و تشكيل حكومت جهانى، با تمام حاكمان و زمامداران كشورهاى اسلامى و غير اسلامى، معاصر بوده و خواهد بود؛ اما خلفاى عباسى كه در ايام غيبت صغراى آن حضرت بر مسلمانان حكومت راندند، عبارتند از:

۱. مهتدى عباسى (۲۵۵ - ۲۵۶ق.).

۲. معتمد عباسى (۲۵۶ - ۲۷۹ق.).

۳. معتضد عباسى (۲۷۹ - ۲۸۹ق.).

۴. مكتفى عباسى (۲۸۹ - ۲۹۵ق.).

۵. مقتدر عباسى (۲۹۵ - ۳۲۰ق.).

۶. قاهر عباسى (۳۲۰ - ۳۲۲ق.).

۷. راضى عباسى (۳۲۲ - ۳۲۹ق.).

۸. متقى عباسى (۳۲۹ - ۳۳۳ق.).

هنگامى كه امام زمان حضرت مهدی(عج) ظهور كند و قيام آزادى بخش وى فراگير شود، برخى از سلاطين و حاكمان كشورها در برابر او تواضع نموده و سر تسليم فرود مى‏آورند و برخى ديگر با آن حضرت، به مقابله و منازعه بر مى‏خيزند و پس از درگيرى، متحمل شكست و اضمحلال خواهند شد و حكومت آن حضرت، از شرق تا غرب كره زمين را فرا خواهد گرفت. در اين باره، روايات فراوانى از معصومين(ع)نقل شده است كه براى نمونه، حديثى را از امام محمد باقر(ع) بيان می ‏كنيم:

عَن أبي جعفر(ع) قال: القائِمُ مِنّا مَنصُورٌ بالرُّعبِ، مُؤيّدٌ بالنَّصر، تُطوى‏ له الأرضُ وَتظهَرُ لَهُ الكنوزُ ويبلغُ سُلطانه المشرقَ والمغرِبَ ويُظِهرُ اللَّهُ دينهُ على الدّينِ كُلّه ولو كَرِهَ المُشركون فلا يَبقى‏ على وجهِ الأرضِ خرابٌ إلّا عمّر وينزلُ روحُ‏اللَّهِ عيسى بن مريم فيُصلّي خلفه.(۱)

قيام كننده از ما منصور به رعب و مؤيّد به نصر است. زمين از براى او در نورديده شود و گنج‏هاى پنهان را براى او آشكار كند. سلطنت و حكومت او شرق و غرب را فرا خواهد گرفت و خداوند منان، به دست او دين خود را بر همه دين‏ها غالب گرداند، اگر چه مشركان را خوش نيايد. در روى زمين هيچ خرابى باقى نماند، مگر اين كه آبادش كند و روح اللَّه، عيسى بن مريم از آسمان نازل شده و بر او اقتدا كند و پشت سرش نماز بخواند.

تهی

نام برنامه:مهرمهدوی

محوریت: امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

سازنده: امیرحسین گرامی نژاد

زندگی نامه امام زمان عجل الله و ماجرای ساخت مسجد جمکران و پیشگویی های حضرت امیر المومنین علی علیه السلام در این رابطه و علایم ظهور منجی بشریت و اتفاقات پس از ظهور و چگونگی شهادت حضرت امام زمان عجل الله و پیامبرانی که همراه ایشان ظهور خواهند کرد

جامع و کامل و رایگان

" title="">

متن آهنگ مهر مهدوی سعید سلیمانیان

مهر مهدوی یعنی دستایی که می بخشن خوشه خوشه لبخند و
یعنی آسمون بودن هر دقیقه حس کردن سایه خداوند و
خنده مسریه پس ما خوبه خنده رو هر جا بنشونیم روی لب ها
روی لب اونایی که سوت و کوره دنیاشون توی غربت شب ها
یک صدا و یک دستیم هم قدم تو یک راهیم راه عشق کوتاهه
مهر مهدوی پیمان مهر مهدوی ایثار مهر مهدوی راهه
یک صدا و یک دستیم هم قدم تو یک راهیم راه عشق کوتاهه
مهر مهدوی پیمان مهر مهدوی ایثار مهر مهدوی راهه

دانلود آهنگ سعید سلیمانیان مهر مهدوی

تا شعارمون اینه هیچ دلی نمی تونه دست خالی برگرده
فقر ریشه کن میشه اشک و غم نمی مونه دنیا خالی از درده
مهر مهدوی با ماست تا زمانی که بخشش کسب و کارمون باشه
هر گره که وا کردیم می تونه تو اون دنیا اعتبارمون باشه
یک صدا و یک دستیم هم قدم تو یک راهیم راه عشق کوتاهه
مهر مهدوی پیمان مهر مهدوی ایثار مهر مهدوی راهه
یک صدا و یک دستیم هم قدم تو یک راهیم راه عشق کوتاهه
مهر مهدوی پیمان مهر مهدوی ایثار مهر مهدوی راهه
دست یاری به هر کسی که با غربت روی این زمین بوده
بی بهونه بخشیدن بی ریا وفا کردن مشق ما همین بوده
♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫ ♫

مهر مهدوی سعید سلیمانی 

                                                                                              دانلود آهنگ

من در این وبلاگ مطالب و مقالات بسیاری قرار داده ام اما تا کنون درباره اینکه میتوان در زمان غیبت کبری با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ارتباط برقرار کرد یا نه مطلب یا مقاله ای قرار نداده ام اما اکنون به مقاله کامل و مستند بر منابع است که فهرست منابع در پایان مقاله قرار داده شده است

اعتقاد به وجود امام زمان و حجت حق(عج) از ضروریات مذهب شیعه است. برابر روایات و ادلّه وجود امام در هر زمانى لازم است. زمین بدون حجت باقى نمى ماند. در این زمان که حجت الهى در پرده غیب به سر مى برد این پرسشها مطرح مى شود:
آیا ارتباط با آن حضرت امکان دارد یا خیر؟ آیا شیعیان و پیروان حضرت مى توانند از محضر آن بزرگوار بهره مند گردند یا خیر؟
سخن در این مقوله از امکان عقلى نیست بلکه سخن در این است که آیا برابر موازین و روایاتى که داریم چنین امرى مى شود تحقق یابد یا خیر. در این باره دو دیدگاه وجود دارد:
1. دیدگاهى که امکان ارتباط را تأیید نمى کند و ومى براى آن نمى بیند.
2. دیدگاهى که بر امکان ارتباط و وقوع آن اصرار مى ورزد.
آنچه ما در این مقاله به بحث خواهیم گذارد ادله و مستندات هر یک از این دو دیدگاه است. هر دو نظر گروهى طرفدار و معتقد دارد. این نکته در خور دقت است: نه آنان که ارتباط را نمى پذیرند از اسلام و تشیع بدورند و نه کسانى که به آن عقیده دارند از ایمان بیشترى برخوردار; چرا که هر یک ادله اى بر ادعاى خود ارائه مى دهند و به روایاتى تمسک مى جویند.
گرچه امروز این از باورهاى دینى عموم فرض شده است به گونه اى که منکر آن نزد برخى متهم خواهد شد. ولى بزرگانى مانند: شیخ مفید فیض کاشانى شیخ جعفر کاشف الغطاء و نعمانى ارتباط با امام زمان(عج) را براى شیعیان در غیبت کبرى ممکن نمى دانند.

برای خواندن ادامه مطلب و ادامه این مقاله زیبا روی ادامه مطلب کلیک کنید